Standardy ochrony małoletnich

Dokument do pobrania


Spis treści
Wstęp do polityki i standardów ochrony dziecka przed krzywdzeniem.
Rozdział 1 Terminologia.
Rozdział 2 Środki ochrony dzieci przed krzywdzeniem. Rozdział 3 Procedury podejmowania interwencji i udzielania wsparcia. Rozdział 4 Inne zasady ochrony małoletnich. Rozdział 5 Procedury przeglądu standardów ochrony małoletnich.

Postanowienia końcowe
Załącznik nr 1 – Czynniki ryzyka krzywdzenia dziecka
Załącznik nr 2 – Symptomy krzywdzenia dziecka

Wdrożony dokument - „Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem w EDU-Przedszkolu i EDU-Żłobku” to zbiór zasad, sposobu postępowania i przestrzegania określonych procedur, które mają służyć realnej ochronie dzieci. Standardy określają zasady jakimi powinni kierować się nauczyciele, opiekunowie i inne osoby mające kontakt z dziećmi w trakcie wykonywania swojej pracy. Stosowanie zapisów dokumentu jest obowiązkowe dla całego personelu i osób zarządzających. To w największej mierze personel, szczególnie wychowawcy i pozostali nauczyciele mają wpływ na to czy wprowadzony dokument w praktyce będzie wspierał ich w zapewnieniu szeroko rozumianego bezpieczeństwa dzieci. Nadrzędnym celem wdrożonego dokumentu jest zapewnienie dzieciom ochrony przed wszystkimi formami przemocy, m. in. poprzez rzetelną weryfikację kandydatów do pracy z dziećmi oraz zapewnienie nauczycielom edukacji, narzędzi i kompetencji do rozpoznawania i reagowania na stosowanie lub podejrzenie stosowania przemocy wobec dzieci. Ochrona dzieci przed krzywdzeniem i przemocą (w placówce i poza nią) to fundament bezpiecznej i otwartej na potrzeby dzieci przestrzeni, w której każde z nich jest traktowane z godnością i z poszanowaniem swoich praw jako człowieka. Z uwagi na różnice w wieku dzieci oraz ich indywidualny charakter i zmienne potrzeby w trakcie rozwoju, nie wszystkie zasady postępowania można opisać w sposób sztywny. Dlatego tak ważny jest prawidłowy proces rekrutacji personelu, ich doświadczenie, profesjonalizm i szkolenia z zakresu ochrony dziecka oraz współpraca pomiędzy pracownikami, dyrekcją i opiekunami.

• Personel / Pracownik – należy przez to rozumieć każdego pracownika, bez względu na formę zatrudnienia, w tym: wolontariuszy, stażystów, praktykantów lub inne osoby, które z racji pełnionej funkcji lub zadań mają (nawet potencjalny) kontakt z dziećmi.
• Dyrektor – Osoba zarządzająca placówkami EDU Pani Magdalena Chmarzyńska-Siemlius.
• Placówka / placówki EDU – Niepubliczny żłobek „EDU-Żłobek Cedrowa” „EDU-Żłobek”, Niepubliczne przedszkole „EDU-Przedszkole”, EDU-Trefliki”.
• Dziecko / dzieci – w rozumieniu niniejszego dokumentu to każda osoba, która nie ukończyła 18-tego roku życia
• Opiekun dziecka – przedstawiciel ustawowy dziecka: rodzic albo opiekun; rodzic zastępczy, opiekun tymczasowy (czyli osoba upoważniona do reprezentowania dziecka obywatela Ukrainy, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych).
• Zgoda opiekuna dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka, rodziców zastępczych, opiekuna, opiekuna tymczasowego, z zastrzeżeniem, że dotyczy to tylko sytuacji, gdy rodzice są zgodni. W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować oboje o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny, wówczas orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców.
• Zgoda dziecka - podmiotowy stosunek do dziecka oznacza, że podejmując decyzje dotyczące dziecka, należy poinformować je o tym, wysłuchać jego opinii oraz, o ile to zgodne z prawem, możliwe i bezpieczne, uwzględniać jego potrzeby, zawsze, nawet jeśli przepisy prawa bezpośrednio tego nie wymagają.
• Dane osobowe dziecka - wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię, nazwisko i wizerunek.
• Krzywdzenie dziecka - każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju.

Wyróżnia się następujące formy krzywdzenia:

Przemoc fizyczna wobec dziecka. Jest to działanie bądź zaniechanie wskutek którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest na nią potencjalnie zagrożone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa. O przemocy fizycznej mówimy zarówno w wymiarze jednorazowym, jak i powtarzającym się.

Przemoc psychiczna wobec dziecka. Jest to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania. Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m. in.:

• niedostępność emocjonalną
• zaniedbywanie emocjonalne
• relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu
• nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem
• niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka
• niedostrzeganie lub nieuznawanie granic psychicznych między dzieckiem a osobą odpowiedzialną
• nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja
• sytuacje, w których dziecko jest świadkiem przemocy

    
Przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka). Jest to angażowanie dziecka poprzez osobę dorosłą lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, molestowanie werbalne - np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, dotykanie dziecka, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy, stosunek seksualny). Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem. W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko) a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja władzy, opieki czy zależności.

Zaniedbywanie dziecka. Jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.

Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze). Przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje m. in.:

• przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie),
• przemoc relacyjną (p. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż),
• przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie),
• przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów),
• wykorzystanie seksualne - dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika,

Dla zapewnienia prawidłowego wdrożonych standardów, ich aktualizacji, a przede wszystkim prawidłowego i szybkiego reagowania na przemoc lub podejrzenie przemocy wobec dzieci, wyznaczono osoby odpowiedzialne za poszczególne obszary działania. Wykaz osób może się różnić w zależności od placówki EDU. Przy wyborze osób kierowaliśmy się ich doświadczeniem, predyspozycjami oraz zapewnieniem szybkiej i profesjonalnej reakcji zgodnie z przyjętymi standardami.

Opis stanowisk i ich ogólna charakterystyka:

Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci – pracownik który sprawuje nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dzieci w placówce oraz ich aktualność.

Osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka – pracownik odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka i podejmowaniu interwencji.

Osoba udzielająca wsparcia dziecku - osoba odpowiedzialna za opracowanie planu pomocy dziecku i jego monitorowanie.

2.1 Podstawowe zasady rekrutacji:

• Sprawdzamy dane osobowe, takie jak: imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia, dane kontaktowe, potwierdzone okazaniem i sprawdzeniem dokumentu tożsamości;
• Sprawdzamy informacje dotyczące: wykształcenia; kwalifikacji zawodowych; przebiegu dotychczasowego zatrudnienia; w szczególności w rekrutacji na stanowiska nauczycieli oraz opiekunów dzieci
• Staramy się pozyskać do kandydata referencje z poprzednich miejsc pracy;
• Na rozmowie kwalifikacyjnej zadajemy kandydatowi pytania dodatkowe, dzięki którym możemy w pewnym stopniu zweryfikować jego doświadczenie, motywację i podejście do pracy z dziećmi.
• Informujemy o sankcjach jakie mogą być zastosowane za m. in. poświadczenie nieprawdy lub niestosowanie się do zasad i procedur w placówce (np. zwolnienie dyscyplinarne, sprawy karne).

2.2 Kontrola danych o karalności:

• Przed nawiązaniem współpracy, sprawdzamy czy kandydat nie figuruje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (Rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu dzieci poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze).
• Kandydat do pracy ma obowiązek przedstawić informacje o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600) lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego oraz podpisać oświadczenie o krajach zamieszkania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska.
• W przypadku zatrudnienia obcokrajowców, kandydat przedstawia informację o niekaralności z rejestrów karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów zabronionych w przepisach prawa obcego) lub w szczególnych przypadkach określonych w ustawie oświadczeniem o niekaralności.
• Przed przystąpieniem do wykonywania swoich obowiązków każda nowo zatrudniona osoba (personel) zapoznaje się z dokumentem „Standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem” oraz z „Wykazem czynników krzywdzenia dzieci” (załącznik nr 1) oraz „Wykazem symptomów krzywdzenia dzieci” (załącznik nr 2).
• Nowy pracownik podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się z treścią w/w dokumentów. Oświadczenie zostaje włączone do akt osobowych pracownika lub dołączone do umowy cywilnoprawnej/ umowy o współpracy.

2.3 Zasady bezpiecznych relacji między pracownikami a dziećmi.

• Dbamy, aby każdy komunikat, działanie bądź czynność podejmowana w stosunku do dziecka były adekwatne do sytuacji, stopnia jego rozwoju i indywidualnych możliwości.
• Kontakty personelu z dzieckiem mają być bezpieczne, uzasadnione i nie mogą skutkować nierównym traktowaniem dziecka w stosunku do innych dzieci, w tym jego faworyzowaniem.
• Podejmując decyzje dotyczące dziecka, zawsze kierujemy się jego bezpieczeństwem, dobrem i potrzebami. Gdy jest to możliwe z uwagi na wiek dziecka, informujemy je o tym, a także wysłuchujemy jego opinii.
• Zachowujemy cierpliwość, otwartość, doceniamy i okazujemy mu szacunek oraz zainteresowanie,
• Słuchamy uważnie, a w przypadku zadania pytania udzielamy odpowiedzi adekwatnej do wieku dziecka i określonej sytuacji
• Pozostajemy wrażliwi i pełni szacunku na różnice, uwarunkowania językowe, kulturowe, religijne lub etniczne dziecka.
• Szanujemy prawo dziecka do prywatności, dziecko może dysponować własnymi rzeczami (dozwolonymi w placówce) ma prawo do swoich tajemnic, nikomu nie wolno bez ważnych powodów wkraczać w Jego sprawy osobiste i rodzinne

Personel w relacjach z dziećmi bezwzględnie:

• nie spożywa alkoholu i wyrobów tytoniowych w trakcie kontaktów z dziećmi,
• nie pozostawia w zasięgu dzieci przedmiotów, które są dla nich niebezpieczne lub nieodpowiednie,
• nie utrwala wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb niezwiązanych z działalnością placówki/ do celów prywatnych;
• nie używa w obecności dzieci wulgarnych słów, gestów lub żartów
• nie stosuje żadnej z form przemocy wobec dziecka;
• nie dotyka dziecka w sposób, który może być uznany lub jest nieprzyzwoity albo niestosowny,nie może składać mu propozycji, czynić komentarzy niewłaściwych dla relacji pracownik– dziecko,
• nie angażuje się w takie aktywności, jak: łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne.
• nie lekceważy dziecka, nie obraża go, nie krzyczy na dziecko;
• nie angażuje i nie zachęca dziecka do jakiejkolwiek działalności niezgodnej z prawem lub stwarzającej zagrożenie dla dziecka,
• nie ujawnia wobec osób nieuprawnionych (w tym wobec innych dzieci) informacji wrażliwych dotyczących dziecka, związanych z wizerunkiem dziecka, jego sytuacją rodzinną, ekonomiczną, medyczną, opiekuńczą i prawną itp.
• nie przyjmuje prezentów od dziecka lub opiekunów dziecka (Zakaz nie dotyczy drobnych upominków np. kubek, kwiaty, poczęstunek wręczanych pracownikom przez opiekunów dziecka np. z okazji zakończenia edukacji dziecka w placówce. Jest to zupełnie dobrowolna forma podziękowania, którą niektórzy z opiekunów stosują. Zabronione jest sugerowanie, że jest to przyjęta i powszechna forma podziękowania w placówce).
• nie wchodzi w relacje zależności wobec rodzica, rodzica zastępczego, opiekuna prawnego dziecka,

2.4 Ochrona dziecka – zasada bezpiecznego kontaktu
Jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Pracownicy powinni kierować się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy ich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.

2.5 Czynności pielęgnacyjne 
Podczas czynności pielęgnacyjnych, higienicznych i związanych z ochroną zdrowia dziecka, pracownik ogranicza kontakt fizyczny z dzieckiem do czynności niezbędnych, adekwatnych do wieku i rozwoju dziecka, dając przestrzeń i zachęcać (nie przymuszać) do samodzielności w tym zakresie (w zależności od wieku dziecka). Dla zwiększonego bezpieczeństwa w pomieszczenia takich jak łazienki, większość sal zamontowane są drzwi z przezroczystymi szybami.

2.6 Zasady postępowania w przypadku ujawnienia lub próby ujawnienia doświadczenia krzywdy przez dziecko
Zawsze należy stworzyć dziecku możliwość wypowiedzenia się, przedstawienia swojego zdania/opinii, pamiętając, że może to być dla dziecka pierwsza i jedyna rozmowa (dziecko może już nie podjąć więcej prób poszukiwania wsparcia). Szczególnie ważne jest, by:

• wyrazić swoją troskę poprzez deklarację, że się małoletniemu wierzy;
• zapewnić dziecko, że podjęło właściwą decyzję inicjując rozmowę o doznanej krzywdzie;
• wyjaśniać małoletniemu, że nie jest winien zaistniałej sytuacji;
• jednoznacznie negatywnie oceniać każdą formę przemocy, dając wyraźny sygnał, że jest ona niedopuszczalna i należy jej zapobiegać i ją powstrzymać;
• należy odpowiednio poinformować dziecko, że jego sprawą zajmą się inne odpowiednie osoby, jak również udzielić mu informacji, że podjęte zostaną działania zapewniające mu bezpieczeństwo.
• jeżeli sytuacja dotyczy dziecka ze specjalnymi potrzebami, należy postępować zgodnie z wcześniej wypracowanymi metodami działania z danym dzieckiem. Odpowiednie sposoby komunikacji, regulowania emocji, poświęcenie odpowiednio długiego czasu na rozmowę lub bycie z dzieckiem.

Dyrektor oraz wychowawca lub nauczyciele wspólnie ustalają zasady bezpiecznego zachowania w relacji z dzieckiem, które doświadczyło skrzywdzenia. Zasady mogą się różnić w zależności od indywidualnej sytuacji, obserwacji dziecka, dostępnych informacji. Niezbędna jest współpraca pomiędzy pracownikami oraz jeżeli to możliwe z osobami udzielającymi dziecku wsparcia psychologicznego oraz opiekunem dziecka (jeżeli nie jest osobą krzywdzącą).


2.7 Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi:

• Personel dba o to, by dzieci wzajemnie się szanowali i akceptowali różnice kulturowe, społeczne i indywidualne, promując atmosferę otwartości i tolerancji.
• Personel uczy małoletnich szanować granice osobiste innych.
• Personel zachęca małoletnich do rozwijania empatii, zrozumienia uczuć innych i udzielania wsparcia, co przyczynia się do tworzenia pozytywnych relacji między małoletnimi.
• Dzieci uczą się, jak komunikować się w bezpieczny sposób, używając słów, by wyrazić swoje uczucia i potrzeby.
• Personel dba o to, by dzieci zachowywały wysoką kulturę osobistą poprzez unikanie przedrzeźniania, wyzwisk, a także używanie zwrotów grzecznościowych.
• Dzieci biorą odpowiedzialność za swoje słowa i czyny, dbając o to, by ich zachowanie przyczyniało się do tworzenia bezpiecznego i pozytywnego środowiska.
• Dzieci uczestniczą w aktywnościach i zadaniach, które promują współpracę, ucząc się rozwiązywać problemy i budować zdrowe relacje.
• Wyśmiewanie i poniżanie w relacji dziecko-dziecko jest nieakceptowalne.
• Wszelkie formy agresji w relacji dziecko-dziecko są niedozwolone. Personel reaguje na przejawy agresji między małoletnimi.
• Personel placówki regularnie monitoruje zachowania małoletnich, aby zapewnić bezpieczne i pozytywne relacje, a także w razie potrzeby interweniować i zapewniać odpowiednie środowisko do rozwoju.

Ewaluacja i weryfikacja zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi przeprowadzana jest nie rzadziej niż co dwa lata w tym po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w placówce podjęto interwencję z powodu przemocy rówieśniczej.


2.8 Szkolenia

Dyrektor wspiera pracowników w pogłębianiu wiedzy w zakresie funkcjonowania, rozwoju i ochrony dzieci, udostępniając lub organizując szkolenia w tym zakresie. Szkolenia odbywają się m. in. w formie: szkoleń grupowych, dostępu do specjalistycznych książek, webinarów lub szkoleń on-line.

Działania szkoleniowe z zakresu ochrony dzieci dotyczą w szczególności:

• standardów ochrony dzieci (obowiązujące zasady i procedury),
• poszerzania umiejętności w zakresie rozpoznawania czynników i symptomów krzywdzenia dzieci,
• przeciwdziałania przemocy i podejmowania interwencji.

Obowiązkiem każdego pracownika placówki, który zaobserwował fakt jakiejkolwiek przemocy czy agresji wobec dziecka lub został o nim poinformowany jest przerwanie tego zachowania i zapewnienie dziecku bezpieczeństwa. Procedury interwencji mają za cel wspierać personel w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.

3.1 Podstawowa procedura w przypadku podejrzenia o krzywdzenie dziecka.

• Przekazanie sprawy do osoby odpowiedzialnej za ochronę dzieci.
  W przypadku powzięcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji do osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka. Notatka powinna mieć formę pisemną. Jeżeli to możliwie, notatkę należy dostarczyć osobiście.
• Interwencja
  Interwencja powzięta w następstwie zgłoszenia prowadzona jest przez osobę odpowiedzialną za ochronę dziecka. Zalecana jest współpraca tej osoby z innymi pracownikami (np. wychowawcą/nauczycielem wspomagającym) oraz jeżeli to możliwe ze specjalistami (np. psychologiem), rozmowa z dzieckiem, potwierdzenie innych ważnych dla sprawy informacji. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji. Kartę należy załączyć do rejestru interwencji prowadzonego przez placówkę.
• Zachowanie poufności
  Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
• Bezpośrednie zagrożenie zdrowia lub życia
  W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 999 (pogotowie). Poinformowania służb dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu, następnie informuje on o zdarzeniu Dyrektora placówki, następnie samodzielnie wypełnia kartę interwencji, którą przekazuje do osoby odpowiedzialnej za ochronę dzieci.

3.2 Podejrzenie krzywdzenia dziecka przez opiekuna dziecka.

• W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez opiekuna, osoba odpowiedzialna za interwencję przeprowadza rozmowę z dzieckiem (w miarę możliwości w obecności psychologa/pedagoga), i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej dziecka (np. inny nauczyciel). Celem rozmów jest ustalenie przebiegu zdarzenia, ale także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji.
• Osoba odpowiedzialna za interwencję organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb.
• Od rozmów z opiekunami można odstąpić, jeśli zagraża to dobru dziecka, a krzywdzenie nosi znamiona przestępstwa.
• W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo osoba odpowiedzialna za interwencję sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do odpowiedniego dla miejsca pobytu rodziny policji lub prokuratury.
• Gdy rozmowa z opiekunami prowadzi do wniosku, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia osoba odpowiedzialna za interwencję sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.
• W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej. Procedura „Niebieskiej Karty” może być wszczęta bezpośrednio przez pracownika przedszkola lub pracownika medycznego.
• Osoba odpowiedzialna za wsparcie dziecka sporządza - we współpracy z innymi pracownikami - plan wsparcia dziecka oraz regularnie (co najmniej raz w tygodniu) monitoruje jego wykonanie.

3.3 Podejrzenie krzywdzenia dziecka przez pracownika.

• W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez pracownika, osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
• Osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka przeprowadza rozmowę z dzieckiem, (w miarę możliwości w obecności psychologa) oraz z innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu. Osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka stara się ustalić przebieg zdarzenia, a także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane w karcie interwencji.
• O podejrzeniu krzywdzenia informowani są opiekunowie dziecka. Wspólnie z nimi ustalany jest plan wsparcia dziecka.
• W przypadku, gdy pracownik popełnił wobec dziecka przestępstwo, dyrekcja sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
• W przypadku gdy nie ma podejrzenia przestępstwa, ale gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne (w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka) należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez placówkę, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren placówki, a w razie potrzeby - rozwiązać umowę z instytucją zatrudniającą tę osobę.
• W przypadku gdy naruszenie dobra dziecka było mniej dotkliwe (np. jednorazowe podniesienie głosu) dyrekcja może wymierzyć inne kary dyscyplinarne (np. rozmowę ostrzegawczą, wpis do akt) i przywrócić pracownika do pracy, monitorując wykonywanie przez niego czynności z udziałem dzieci.
• W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone w postępowaniu wyjaśniającym należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.

3.4 Podejrzenie krzywdzenia rówieśniczego

• W przypadku podejrzenia o krzywdzenie dziecka przez inne dziecko przebywające w placówce należy niezwłocznie przeprowadzić rozmowę z rodzicami / opiekunami dzieci. Informacje uzupełniamy również rozmawiając z innymi osobami, które mogą mieć wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów dążymy do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Wszystkie ustalenia są odnotowywane w karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.
• Wspólnie z rodzicami /opiekunami dziecka krzywdzącego opracowujemy plan naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań dziecka.
• Z rodzicami / opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu opracowujemy plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia.
• W trakcie rozmów ustalamy także czy dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci. Jest to konieczne, gdyż bardzo często osoby krzywdzące same doznają krzywdzenia. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka i wszcząć procedurę taką, jak w przypadku każdego innego podejrzenia, że dziecko krzywdzone jest przez opiekunów.

3.5 Udzielenie dziecku wsparcia po ujawnieniu krzywdzenia

• Placówka zapewnia dzieciom wsparcie i bezpieczeństwo, a jej pracownicy postępują tak, aby dzieci nigdy nie czuły, że stwarzają problem, zgłaszając krzywdzenie, w tym czyn o charakterze seksualnym.
• Placówka zapewnia również odpowiednie wsparcie innym dzieciom, które były świadkami lub w jakikolwiek sposób dowiedziały się o krzywdzeniu innego dzieci.
• Osoba odpowiedzialna za udzielenie wsparcia sporządza opis sytuacji przedszkolnej i rodzinnej dziecka (na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawcą i opiekunami prawnymi) oraz plan dalszej pomocy dziecku (cel, forma i miejsca wsparcia, częstotliwość i sposób monitorowania udzielonego wsparcia).
• Osoba odpowiedzialna powinna współpracować przy opracowaniu planu pomocy z innymi pracownikami, a także jeżeli to możliwe z wybranymi instytucjami zewnętrznymi.

4.1 Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do internetu

• Dzieci nie mają swobodnego dostępu do urządzeń elektronicznych z dostępem do internetu na terenie placówki.
• Personel placówki w przypadku korzystania z urządzeń elektronicznych (laptop, tablet) w celu np. urozmaicenia zajęć edukacyjnych w starszych grupach, nie zostawia sprzętu bez nadzoru i przechowuje go w miejscu poza zasięgiem dzieci.

4.2 Zasady ochrony danych osobowych

• Zasady dotyczące ochrony danych osobowych spełniają wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/679 Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/679 z 27.04.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) oraz ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych.
• Placówka przetwarza dane osobowe w zakresie niezbędnym dla realizacji zadań i obowiązków wynikających z przepisów ustawy. Wdrożono odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych
• Osoby upoważnione do przetwarzania danych osobowych dzieci, rodziców/prawnych opiekunów posiadają upoważnienie do ich przetwarzania danych.
• Rodzice dzieci / opiekunowie są informowani o przetwarzaniu danych osobowych
• swoich dzieci poprzez klauzule informacyjne
• Dane osobowe dzieci udostępniane są wyłącznie podmiotom uprawnionym do ich uzyskania.

4.3 Zasady ochrony wizerunku dziecka

• Upublicznienie przez pracownika placówki wizerunku dziecka utrwalonego w formie fotografii/ nagranie audio-wideo itp. określa umowa na świadczenia usług przedszkolnych i żłobkowych oraz oświadczenie zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka na udostępnienie wizerunku dziecka (np. zamieszczanie zdjęć w aplikacji dla rodziców itp.).
• Nie dopuszcza się robienia i przetwarzania zdjęć, filmów z wizerunkiem dzieci, do celów innych niż wynikałoby to z podpisanej umowy na świadczenie usług placówki lub z oświadczenia rodzica/opiekuna.

• Standardy ochrony małoletnich obowiązujące w placówce podlegają przeglądowi corocznie, w terminie ustalonym przez dyrektora oraz w razie nowelizacji przepisów w tym zakresie.
• Przeglądu standardów ochrony małoletnich obowiązujących w placówce dokonują dyrektor lub osoba przez niego upoważniona.
• W przypadku gdy przegląd, wykaże niespełnianie przez standardy ochrony małoletnich wymagań określonych w przepisach lub też standardy z innych przyczyn okazały się nieaktualne lub nieodpowiadające potrzebom ochrony małoletnich, dokonywana jest ich aktualizacja.
• Każdorazowy wpis do rejestru zdarzeń zagrażających dobru dziecka uruchamia procedurę przeglądu i ewentualnej aktualizacji standardów ochrony małoletnich.

1. Standardy ochrony dzieci obowiązują od dnia 16.07.2024 r.
2. Udostępnienie standardów ochrony dzieci następuje w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi przez strony zainteresowane:
   1. Wydrukowany i zatwierdzony dokument „Standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem” jest dostępny w biurach placówek EDU.
   2. Pracownicy zapoznają się z dokumentem (forma papierowa lub elektroniczna) i     podpisują świadczenie o zapoznaniu się z jego treścią.
   3. Dokument zamieszczony jest na stronach internetowych www.przedszkole.gpnt.pl     www.zlobek.gpnt.pl, www.edu-cedrowa.pl , www.edutrefliki.pl